Październik 1953: We Frankfurcie nad Menem odbywa się Międzynarodowa Wystawa Rowerów i Motocykli (IFMA). Po zniszczeniach II wojny światowej gospodarka Niemiec rozwija się dynamicznie, a w ślad za tym coraz więcej ludzi stać na zakup własnego, choć niewielkiego pojazdu. Zgodnie z tym trendem, NSU – firma rodem z Neckarsulm, zaprezentowała na targach we Frankfurcie swój najnowszy produkt – NSU Quickly. Dwubiegowy motorower był zwolniony z podatku, nie wymagał rejestracji i mógł być prowadzony bez prawa jazdy. Zaledwie na początku 1953 r. politycy stworzyli kategorię prawną dla tego nowego typu pojazdów: dwukołowe pojazdy silnikowe. Ponieważ potrzebna była nowoczesna nazwa, ukuto termin „motorower”, pochodzący od słów „motor” i „rower” ponieważ silnik uruchamiało się za pomocą obrotu pedałami przypominającymi rowerowe. Obok NSU Quickly w pawilonie firmy stała duża kartonowa figura z napisem: „Sebastian Latsch, ostatni pieszy”. Pomysłowy slogan marketingowy NSU „Nicht mehr laufen, Quickly kaufen – Już nie biegaj, kup sobie Quickly” stał się hasłem, które było na ustach wszystkich.

Wraz z modelami Fox, Lux i Max, Quickly uzupełnił gamę dwukołowych pojazdów NSU, zastępując NSU Quick z silnikiem o pojemności 98 cm3, który był produkowany przy użyciu przedwojennej jeszcze technologii, od 1936 do 1953 roku. W wyniku nowej klasyfikacji prawnej, NSU zdecydowało się wprowadzić mniejszy model podstawowy i nazwało go Quickly, nawiązując do poprzedniego modelu. Motorower był napędzany dwusuwowym silnikiem o pojemności 49 cm3 i mocy 1,4 KM, a jego maksymalna prędkość wynosiła 40 kilometrów na godzinę. Nowy Quickly, dostępny w dwubarwnym wykończeniu – oba kolory były odcieniami szarego, był lekki – ważył zaledwie 42 kg. W momencie premiery, cena bazowa NSU Quickly wynosiła 525 marek zachodnioniemieckich, co stanowiło równowartość około 1,5-krotności średniego miesięcznego wynagrodzenia brutto w Niemczech Zachodnich w tamtym czasie. Bagażnik, blokada bezpieczeństwa i pompka kosztowały dodatkowe 15 marek. Później, gdy w ofercie pojawiły się inne warianty modelu Quickly, podstawowy Quickly otrzymał oznaczenie „N”. Po rozpoczęciu produkcji, NSU w dość krótkim czasie stanęło przed faktem, że nie jest w stanie zaspokoić popytu. Fabryka zareagowała zwiększeniem dziennej produkcji do około 500 sztuk, a później NSU produkowało średnio około 1000 Quickly każdego dnia.

Dzienna produkcja NSU Quickly w 1954 roku; zdjęcie wykonane przy Bramie 3 zakładów NSU Neckarsulm.

Gama wariantów modelowych: od NSU Quickly Cavallino do NSU Quickly TT

W roku 1957, NSU wprowadziło na rynek kolejny wariant modelu Quickly: Quickly Cavallino. Nazwa wskazywała na inspiracje „la dolce vita” i obiecywała nabywcom prawdziwie włoski wygląd. Obietnica znalazła odzwierciedlenie w sportowych, eleganckich liniach Cavallino, otwartej ramie rurowej i w czerwonym wykończeniu. Model był szykowny, choć nadawał się do codziennego użytku. Miał też odpowiedni styl na wycieczki do kraju, który ucieleśniał tęsknotę Niemców w tamtych czasach – do Włoch. Na przykład na kemping NSU Lido założony w pobliżu Wenecji w 1955 roku. To, czy wszyscy z 21 500 nabywców Quickly Cavallino rzeczywiście odbyli trudną podróż przez alpejskie przełęcze, nie zostało jednak nigdy historycznie potwierdzone.

W 1959 roku gama modeli Quickly poszerzyła się o Quickly T, znany również jako Traum Quickly („T” od niemieckiego słowa „Traum” oznaczającego marzenie). Zgodnie z ówczesną modą, był on wyposażony w blaszane okładziny, chłodzenie wentylatorem i zawieszenie tylnych kół. W 1960 roku na rynek trafił sportowy NSU Quickly TT, a rok później jego poprawiona wersja z kick-starterem, Quickly TT/K. NSU wybrało skrót „TT” w nawiązaniu do swoich sukcesów wyścigowych w Tourist Trophy na wyspie Man: w 1954 roku marka zajęła tam cztery pierwsze miejsca w klasie lekkiej do 250 cm3. Na przełomie lat ’50 i ’60, wraz z rosnącym dobrobytem w Niemczech i zmieniającymi się potrzebami ludności w zakresie mobilności, NSU zaczęło koncentrować się głównie na produkcji samochodów. Produkcja popularnego motoroweru z Neckarsulm dobiegła końca w 1966 roku po wyprodukowaniu około 1,2 miliona egzemplarzy.

Źródło: Audi