Citroën Mehari: 55 lat i filozofia, która wciąż inspiruje

Citroën świętuje 55-lecie premiery modelu Mehari, która miała miejsce w 1968 r. na polu golfowym w Deauville. Przez niemal 20 lat, od 1968 do 1987 roku, wyprodukowano 144 953 egzemplarze tego pojazdu, głównie w fabryce Citroëna w Forest, w Belgii.

Citroën Méhari Azur w 1983 r. Zdjęcie: Georges Guyot.

Ten nietypowy samochód, który sprawdzał się w każdym terenie i o każdej porze roku, podbił serca całego pokolenia swoją modułowością, praktycznością i zaletami ekonomicznymi. Stał się kultowym modelem nie tylko dla Citroëna i świata motoryzacji, lecz również w innych kręgach, takich jak francuska armia czy kino. Mehari ma wspólne cechy – wyróżniał się na drodze i był towarzyszem wypraw na łono natury – z innymi modelami marki: z Citroënem C3 Pluriel, który wkrótce będzie obchodził 20-lecie, a wśród nowszych modeli z My Ami Buggy, którego nowa edycja zostanie wkrótce wprowadzona na rynek.

Reklama Citroena Mehari z 1975 roku:

55 lat temu, 16 maja 1968 r., gdy w najlepsze trwały protesty studenckie, na polu golfowym w Deauville Citroën zaprezentował swój nowy model – Mehari. Nietypowy pick-up o mocy od 28 do 32 KM, z karoserią z tworzywa ABS (akrylonitryl-butadien-styren), był zaprojektowany przez Rolanda de La Poype. Został zbudowany na płycie Dyane 6 i w chwili premiery zaprezentowano go pod nazwą Dyane 6 Mehari. Oryginalny samochód cieszył się zaskakującym powodzeniem: przez prawie 20 lat, od 1968 do 1987 roku, wyprodukowano 144 953 egzemplarze (w tym 1 213 sztuk Mehari 4×4). Mehari był produkowany przede wszystkim w fabryce Citroëna w Forest, w Belgii, ale także w siedmiu innych zakładach we Francji, Hiszpanii i Portugalii.

Na każdy teren i przez cały rok

Słowo „Mehari” oznacza odmianę dromadera z Afryki Północnej i Sahary. Zwierzę to jest znane ze zdolności radzenia sobie w trudnym terenie i z odporności, również na niedostatki wody. Mehari może na dużych odległościach przewozić zarówno towary, jak i ludzi. Nazwa ta idealnie pasuje do tego właśnie modelu Citroëna, cenionego ze względu na zdolność dostosowywania się do każdych warunków terenowych. Jest to pojazd o licznych możliwościach. Z zewnątrz nie wydaje się przystosowany do jazdy o każdej porze roku, ponieważ wygląda raczej jak mały kabriolet na letnie wakacje. Jednak dzięki zadaszeniu zimowemu samochód staje się całkowicie hermetyczny i można go używać przez cały rok.

Citroën Méhari w 1978 r. Zdjęcie: Georges Guyot.

Praktyczny, modułowy i ekonomiczny

Mehari odznacza się dużą modułowością. Część podłogi można przekształcić w oparcie i uzyskać dwa dodatkowe siedzenia z tyłu i miejsce dla czterech osób. Ma też bogate zastosowanie, ponieważ może przewozić ładunki oraz rozsądną liczbę pasażerów. Jego nadwozie składa się zaledwie z 11 łatwych do naprawy elementów i może być czyszczone strumieniem wody, zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz. Dzięki temu jest nieskomplikowany w utrzymaniu i ekonomiczny dla użytkownika. Nietypowa, modułowa i ekonomiczna koncepcja, zaprojektowana przy użyciu nowoczesnych jak na tamte czasy materiałów, oraz innowacyjne nadwozie sprawiły, że Mehari stał się dla całego pokolenia niezatartym wspomnieniem z dzieciństwa, a z czasem również prawdziwą ikoną motoryzacji.

Czerwony kabriolet Citroën Méhari na plaży holujący nadmuchiwaną łódź motorową, 1971 r.

Trzy kultowe wersje

Przez prawie 20 lat produkcji Mehari pojawiły się tylko trzy wersje tego modelu, w tym dwie w limitowanych edycjach. W 1983 r. wprowadzono na rynek dwie serie specjalne, przede wszystkim serię plażową o wakacyjnym wyglądzie i jaskrawożółtym kolorze, sprzedawaną w Hiszpanii i w Portugalii.

Natomiast w kwietniu 1983 r. na rynku francuskim, włoskim i portugalskim pojawiła się wersja lazurowa (Mehari Azur) w zaledwie 700 egzemplarzach. W 1979 r. Citroën wprowadził wersję 4×4, która oferowała swobodę nie mającą sobie równej po dzień dzisiejszy.

Zbliżenie na tył Citroëna Méhari Azur z 1983 r. Zdjęcie: Georges Guyot.

Bardzo bogata kariera

Mehari cieszył się szczególnym powodzeniem z jednej strony wśród instytucji i organów administracji publicznej, takich jak policja, służby celne, lotniska, tory wyścigowe, a z drugiej wśród handlowców, rzemieślników i osób prywatnych. Dzięki temu przez długi czas służył we francuskiej armii, która w latach 1972–1987 zamówiła w sumie 11 457 egzemplarzy. Z kolei Mehari 4×4 niósł pomoc medyczną na drogach całego świata. Dziesięć takich pojazdów zapewniało pomoc medyczną na trasie rajdu Paryż – Dakar w 1980 r. Mehari zabłysnął również w kinie, zwłaszcza w słynnym Żandarmie z Saint Tropez z Louisem de Funèsem.

Citroën Méhari należący do żandarmerii w 1974 r. Zdjęcie: Jean-François Malard.

Źródło: materiały prasowe Stellantis

Opublikuj swój komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

*