Pierwsze Audi 80, z wewnętrznym symbolem modelowym „B1”, które na rynku pojawiło się w roku 1972, to był prawdziwy strzał w dziesiątkę. W założeniu miał to być „nowoczesny, ale nie modny”, niezawodny samochód rodzinny. W tej kwestii ówczesny szef działu rozwoju technicznego Audi Ludwig Kraus oraz Volkswagen AG, nowa spółka-matka, doszli do porozumienia jeszcze pod koniec lat ‘60. I tu, podobnie jak w przypadku konstrukcji samochodów wyścigowych, Ludwig Kraus zleca swoim pracownikom sprawdzenie każdej części pod kątem możliwości zmniejszenia masy bez uszczerbku dla trwałej jakości, solidności i wytrzymałości. Wyjątkowo lekkie Audi 80 zachwyca klientów sportowymi właściwościami jezdnymi i niskim zużyciem paliwa, co sprawia, że na początku kryzysu naftowego w 1973 roku jest to właściwy samochód we właściwym czasie. Jeszcze w tym samym roku Audi 80 zdobywa tytuł „Car of the Year – Samochodu Roku”, a także uznanie międzynarodowej prasy branżowej.
Oliver Hoffmann, członek zarządu AUDI AG ds. rozwoju technicznego ogromnie docenia osiągnięcia swojego poprzednika Ludwiga Krausa i jego zespołu: „W imponujący sposób Audi 80 udowadnia, że ‘Vorsprung durch Technik’ jest tradycją Audi.” Audi 80 i jego następcy zawsze byli pionierami istotnych innowacji. Czterocylindrowy silnik TDI, napęd quattro z samoblokującym się centralnym mechanizmem różnicowym, dwusprzęgłowa skrzynia biegów i sportowy mechanizm różnicowy tylnej osi – nie wspominając już o pięciocylindrowych silnikach turbo, jak w pierwszym modelu RS – wielokrotnie udowadniały, że Audi jest ekspertem przewagi dzięki technice – Vorsprung durch Technik.
Projektant Hartmut Warkuss współtwórca designu pierwszego Audi 80, stworzył zupełnie nowy, odpowiadający duchowi lat ’70 styl i wygląd samochodu. W 1976 roku Warkuss awansował na szefa działu stylistyki Audi, zostawiając trwały ślad w projektowaniu kilku generacji Audi serii B, C i D. Do przełomu lat 1994/95, z taśm produkcyjnych zjechały cztery generacje Audi 80 – od B1 do B4. Wtedy właśnie ten zasłużony model zostaje zastąpiony przez Audi A4, znane wewnętrznie jako B5. Wraz z nim, Audi wprowadza nową nomenklaturę dla swoich samochodów. Audi A4 doczekało się już piątej generacji; model B9 jest dostępny jako limuzyna i Avant, jako wersje S i RS oraz jako Audi A5 w wariantach coupé, sportback i kabriolet.
1972–1978: Audi 80 B1 – założyciel nowego segmentu pojazdów
Audi 80 świętowało swoją światową premierę w roku, w którym w Monachium odbywały się Letnie Igrzyska Olimpijskie. W lipcu 1972 roku marka z Ingolstadt zaprezentowała samochód mediom, a we wrześniu – już po Olimpiadzie – dealerom. Model B1 tworzy nowy segment rynku: „kompaktowy sedan”, w skrócie seria B. Ten nowo opracowany samochód średniej wielkości uzupełnił ówczesną gamę modelową marki Audi. Technika zastosowana w tym modelu wprowadza wiele nowych rozwiązań, które wkrótce potem można było znaleźć w wielu innych modelach Grupy Volkswagen.
Lekka konstrukcja i inne innowacje techniczne
Dwudrzwiowy model w wersji bazowej waży zaledwie 835 kilogramów. Rygorystycznie przestrzegana zasada lekkiej konstrukcji to jeden z wymogów postawionych przez szefa działu rozwoju technicznego Ludwiga Krausa. Rozstaw osi wynoszący 2,47 metra i długość 4,18 metra sprawiają, że Audi 80 to doskonale wyważona kompaktowa limuzyna. Inżynier zajmujący się konstrukcją zawieszenia Detlef Banholzer, po raz pierwszy w europejskim, produkowanym seryjnie samochodzie zastosował ujemny promień skrętu kierownicy – rozwiązanie, które znacznie poprawia stabilność podczas hamowania. Dzięki ukośnemu układowi hydraulicznego układu hamulcowego, Audi stawia bezpieczeństwo pasażerów i innych uczestników ruchu drogowego na pierwszym miejscu. Tylne zawieszenie to skrętna oś z amortyzatorami sprężynowymi. Przednie koła to konstrukcja McPhersona z wahaczami. Silnik Audi 80 umieszczony jest wzdłużnie przed napędzaną osią przednią, a czterobiegowa skrzynia biegów, za nią. W momencie wprowadzenia na rynek dostępne były cztery silniki o pojemności skokowej od 1,3 do 1,6 litra i mocy od 40 kW (55 KM) do 74 kW (100 KM). Cechą charakterystyczną tego czterocylindrowego silnika o prostej konstrukcji jest sterowanie zaworami za pomocą wałka rozrządu z paskiem zębatym i bezobsługowymi popychaczami hydraulicznymi. Szef działu rozwoju technicznego Ludwig Kraus projektując czterocylindrowy silnik OHC, wpadł na pomysł stworzenia serii modułowej. Opracowany przez inżyniera Franza Hauka i jego zespół silnik nosi wewnętrzną nazwę EA 827 i stał się najczęściej produkowanym silnikiem w Grupie VW.
„Car of the Year 1972” i prawdziwy hit sprzedażowy
Dzięki nowej generacji silników OHC i wielu ciekawostkom technicznym, Audi 80 szybko staje się sukcesem sprzedażowym firmy. Do końca produkcji latem 1978 roku, z taśm montażowych zjeżdża ponad milion modeli wersji B1. Ponieważ moce produkcyjne zakładu w Ingolstadt wkrótce przestają wystarczać do zaspokojenia dużego popytu, do produkcji zostają zaangażowane zakłady Volkswagena w Wolfsburgu i w Emden.
Asso di Picche, czyli „as pik” – sportowe coupé zaprojektowane przez Giorgio Giugiaro i zbudowane przez firmę Karmann, już w 1973 roku pokazuje sportowy potencjał modelu B1. Audi 80 GT wchodzi do produkcji seryjnej w 1973 roku, a w październiku 1975 roku zostaje zastąpione przez Audi 80 GTE: jego silnik ma moc 81 kW (110 KM). Właściwości jezdne nowego topowego modelu zapowiadają dynamikę, jaką Audi wkrótce uwolni. W 1976 roku model B1 otrzymuje aktualizację, dzięki której sedan zyskuje duże, blokowe reflektory, co zbliża go wizualnie do nowej generacji Audi 100. Lekkie i oszczędne Audi 80 staje się bardzo popularne, zwłaszcza po kryzysie naftowym w 1973 roku. Samochód staje się również hitem w USA, gdzie jest sprzedawany pod nazwą „Fox”.
Źródło: materiały prasowe